Smar plastyczny jest to substancja o stanie od płynnego (NLGI 000) do konsystencji stałej(NLGI 6), składająca się jak wiemy z elementu ciekłego(olej) i zagęszczacza (substancja żelująca), który tworzy gąbczastą strukturę smaru, dzięki której smar ma zapewnioną sztywność. Wiele smarów zawiera w swoim składzie zawiera zdyspergowane substancje stałe, które maja duży wpływ na temperaturę kroplenia. Smary plastyczne zaliczają się do cieczy binghamowskich (ciecz binghamowska -ciecz, Binghama, ciecz plastyczna - ciecz, która zaczyna płynąć dopiero wówczas, gdy naprężenie styczne t między dwiema warstewkami cieczy przekroczy pewną wartość graniczną tgr. Przykładem takiej cieczy mogą być różnego rodzaju pasty, zawiesiny itp. Po przekroczeniu tgr struktura wewnętrzna ulega zniszczeniu i ciecz zachowuje się jak ciecz newtonowska. Z chwilą, gdy naprężenie styczne zmniejszy się poniżej tgr to struktura wewnętrzna zostaje odbudowana), a niektóre z nich posiadają także własności tiksotropowe.

Jednym z podstawowych parametrów dla smarów plastycznych jest temperatura kroplenia, która jest miarą początku niszczenia (degradacji) gąbczastej struktury zagęszczacza. Temperatura kroplenia zależna jest w zasadniczy sposób od rodzaju zagęszczacza, technologii jego produkcji i sposobu otrzymywania smaru. Temperatura kroplenia jest to temperatura, w której z naczynia badawczego spada pod wpływem siły ciężkości pierwsza kropla badanego smaru nagrzanego w warunkach opisanych normie.

Inna definicja temperatury kroplenia to: najniższa temperatura, w której smar, w podgrzewanym znormalizowanym urządzeniu zaczyna przybierać postać płynną. Do oznaczeni a temperatury kroplenia stosuje się aparat Ubbelhode’a –  norm a PN - 84/C - 04139. Powszechnie normy określające temperaturę kroplenia określają temperaturę kroplenia smaru o kilkadziesiąt stopni wyżej niż temperatura, w której dany smar może pracować. Zwyczajowo przyjmuje się, że temperatura pracy smaru p o winna być nie wyższa niż 2/3 temperatury kroplenia pomiar temperatury kroplenia dokonuje się na stanowisku pokazanym na niżej.

W celu oznaczenia temperatury kroplenia smaru należy napełnić naczynie pomiarowe termometru badawczego smarem, nadmiar smaru należy zebrać łopatką a następnie łopatką utworzyć w smarze lej w kształcie stożka. Potem naczynie należy przymocować do termometru i wprowadzić całość do próbówki zanurzonej w kąpieli wodnej. Po złożeniu całego stanowiska należy uruchomić mieszadło i podgrzewać cały układ, jednocześnie obserwując wskazania termometrów. Po pojawieniu się zalążka kropli należy ją obserwować do momentu oderwania się od otworu naczynia i w chwili oderwania zarejestrować temperaturę kąpieli wodnej i smaru. Jako temperaturę kroplenia danego smaru przyjąć należy średnią arytmetyczną obu tych wartości?. W celu dokonania pomiaru często korzysta się z urządzeń w pełni zautomatyzowanych gdzie wynik otrzymywany jest w postaci wykresu. Podgrzewanie próbnika i próbki jest wstępnie programowane. Upadek kropli jest rejestrowany przez fotokomórkę. Temperatura kroplenia nie zawiera informacji na temat charakterystyk roboczych smaru, nie wskazuje również jakiejkolwiek górnej temperatury granicznej. Chodzi tutaj o fakt, że smar w określonych temperaturach powyżej temperatury kroplenia może w większym stopniu wyciekać. Zależy to również od tego, czy wzrost temperatury jest stały lub czy jest to chwilowy „skok temperatury”.

Tagi: ASTM D566, ISO 2176, DIN 51801, IP 396, DIN ISO 2176, ciecz Binghama, aparat Ubbelhode’a, norma PN - 84/C – 04139. aparat Ubbelhodea.